Schron bojowy wzniesiono w 1935 r. w klasie odporności B1. Mieścił trzy pomieszczenia: przedsionek oraz izby: żołnierską i bojową. Ta ostatnia osłonięta była płytą stalową ze strzelnicą o grubości 100 mm. Prowadzenie ognia w kierunku południowo – wschodnim ułatwiała zachowana do dziś równia ogniowa. Obiekt jest bardzo zniszczony, ale we wnętrzu znajdziemy kilka standardowych nisz częściowo opisanych. Podobnie jak w przypadku obiektu Ma.7, wejście osłaniane było dwoma strzelnicami: zewnętrzną i wewnętrzną.