Położenie
Gmina miejsko-wiejska Borne Sulinowo położona jest we wschodniej części województwa zachodniopomorskiego, w południowej części powiatu szczecineckiego.

Walory przyrodnicze
Gmina jest położona na obszarze Równiny Wałeckiej i Pojezierza Szczecineckiego. Na jej terenie znajduje się 57 jezior o powierzchni większej od 1 ha. Większość z nich jest pochodzenia lodowcowego. Największe z nich to rynnowe jezioro Pile o powierzchni 1002 ha, charakteryzujące się urozmaiconą linią brzegową. Przez gminę przepływają rzeki Piława i Płytnica. Najwyższym wzgórzem gminy jest Góra Łączna (k. Górzycy) o wysokości 213,8 m n.p.m.
Tereny leśne zajmują 54,7% powierzchni gminy, co tworzy sprzyjający mikroklimat. W gminie znajduje się wiele obszarów cennych przyrodniczo. Najważniejsze z nich to część Drawskiego Parku Krajobrazowego, rezerwaty przyrody: Diabelskie Pustacie z imponującymi Wrzosowiskami Kłomińskimi i Bagno Ciemino oraz obszary chronionego krajobrazu: Pojezierze Drawskie, Dolina Piławy i Dolina rzeki Płytnicy. Znaczną część gminy zajmują obszary Natura 2000, do których należą: Dorzecze Parsęty, Bagno i Jezioro Ciemino, Jezioro Śmiadowo, Diabelskie Pustacie, Poligon w Okonku, Jeziora Czaplineckie, Dolina Piławy i Ostoja Drawska. Ponadto na terenie gminy zlokalizowanych jest 55 pomników przyrody (drzew).

Historia
Miasto Borne Sulinowo w przeszłości było garnizonem militarnym. Przed II wojną światową stacjonowały w nim duże oddziały Wehrmachtu, a po wojnie armii radzieckiej. Miasto pozostawało pod zwierzchnictwem władz rosyjskich do października 1992 r. Po opuszczeniu miasta przez wojska rosyjskie zostało ono zabezpieczone przez żołnierzy 41 Pułku Zmechanizowanego Wojska Polskiego. Oficjalne otwarcie miasta miało miejsce 5 czerwca 1993 r. Rozpoczął się nowy, po raz pierwszy cywilny etap w historii Bornego Sulinowa. W dniu 15 września 1993 roku Rada Ministrów RP nadała miejscowości Borne Sulinowo status miasta.

Zabytki
Zabytki sakralne gminy to szachulcowe kościoły z XVIII w.: p.w. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Jeleniu oraz p.w. Maksymiliana Marii Kolbego w Radaczu, XVIII-wieczny barokowy kościół p.w. św. Kazimierza w Kiełpinie, XIX-wieczne kościoły w Starowicach, Liszkowie, Krągach i Łubowie oraz pochodzące z początków XX w. kościoły w Okolu, Piławie i Łącznie. W kościele w Łubowie podziwiać można datowany na XV/XVII w. gotycki, flandryjski pozłacany tryptyk przedstawiający Madonnę z Dzieciątkiem i 14 postaci świętych. Jego autorstwo przypisywane jest szkole Wita Stwosza, a nawet jemu samemu.
Z zabytków o charakterze świeckim znajdujących się na terenie gminy warto wymienić wzniesiony w roku 1874 eklektyczny pałac w Juchowie, neoklasyczny dwór w Okolu z 1892 r., XIX-wieczny pałac w Radaczu, zbudowany jako siedziba rodu von Kleistów, jednego z najbogatszych rodów pomorskich oraz parki dworskie w Kiełpinie, Juchowie, Liszkowie i Radaczu. Ponadto na terenie gminy znajdują się pozostałości fortyfikacji Wału Pomorskiego, których ciekawym elementem jest tzw. „Tama na Piławie”.
Zabytki na terenie miasta Borne Sulinowo to głównie pozostałości po czasach niemieckich i rosyjskich, takie jak Dom Oficera, ruiny willi Guderiana oraz cmentarz wojskowy z czasów II wojny światowej i cmentarz wojskowo-cywilny garnizonu Borne Sulinowo (tzw. „Cmentarz z Pepeszą”). Każdego roku w sierpniu, w mieście odbywa się coroczny zlot militarny “Gąsienice i podkowy”.

Aktywny wypoczynek
Na terenie gminy znajdują się szlaki rowerowe i piesze, w tym trasy Nordic Walking, a także ścieżka konna. Na rzece Piławie organizowane są spływy kajakowe.