B-Werk Ost wybudowano w latach 1935-1936. Obiekt ten składał się z dwukondygnacyjnego bloku głównego o wymiarach 14,3 x 12,5 m oraz bloku bojowego ze stanowiskiem ogniowym ckm MG08, osłanianym trójstrzelnicową kopułą pancerną 2P7. Bloki połączone są podziemnym chodnikiem o długości 30 m. Przyjmuje się, że bloki miały następujące sygnatury Pz.W.955 i Pz.W.956. Obecny stan B-Werku Ost jest wynikiem zarówno wysadzania przez saperów w 1945 r., jak też zniszczeń spowodowanych wydobyciem żwiru przez nieistniejącą dziś cegielnię. W latach osiemdziesiątych XX w. wyrobisko powstałe w wyniku pozyskiwania żwiru osiągnęło takie rozmiary, że do fundamentów odsłonięto obydwa bloki. Odkopano również znaczny fragment podziemnego chodnika. Powstał wtedy pomysł, żeby podmyć wodą blok wejściowy, przez co miał się on osunąć na dno wyrobiska. Do pracy przystąpili strażacy. Efekt był jednak inny od oczekiwanego, gdyż blok w wyniku podmywania przechylił się. Dalszych prac zaniechano, a po latach cegielnia zakończyła działalność.
Blok główny miał dwie kondygnacje. W górnej mieścił się kompleks pomieszczeń wejściowych o układzie zbliżonym do B-Werku West. Znajdowało się więc tam flankujące stanowisko ogniowe obsługi ckm MG08, które osłaniało ogniem dwa wejścia do schronu. Obsługa ckm mogła też prowadzić ogień do nieprzyjaciela, który usiłował zbliżyć się do wejść B-Werku. Tym samym obydwa dzieła grupy warownej osłaniały się nawzajem ogniem bocznym.
Podobnie jak to miało miejsce w przypadku B-Werku West, po sforsowaniu drzwi stalowych obydwu wejść intruz natrafiłby na barierę w postaci zapadni, którą można było pokonać po opuszczeniu stalowych drzwi pełniących rolę zwodzonych pomostów. Ponadto naprzeciwko każdego wejścia znajdowała się ambrazura strzelnicy broni ręcznej.
Na górnej kondygnacji bloku głównego mieściły się również izby żołnierskie, pomieszczenia dowódcy i łączności, izba opatrunkowa, magazyn i toaleta. Kondygnacje połączone były klatką schodową. Dolna kondygnacja mieściła maszynownię, kuchnię, pomieszczenie zbiornika z zapasem wody oraz izbę żołnierską. Znajdował się tam szyb ze stalową drabiną, po której można było dostać się do podziemnego chodnika.
Do bloku bojowego można było się dostać jedynie podziemnym chodnikiem. Schron ten posiada trzy pomieszczenia o minimalnych rozmiarach. W przedsionku znajduje się szyb połączony z poterną (chodnikiem) oraz wyjście awaryjne. Oprócz wspomnianego stanowiska ogniowego z trójstrzelnicową kopułą pancerną 2P7 mieściła się tam mała izba pogotowia.
