Jeden ze schronów grupy warownej “Góra Śmiadowska”. Jednosektorowy; wzniesiony w 1933 r. w klasie odporności B1; posiadał wejście, które zlikwidowano po przyłączeniu schronu do całego kompleksu; składał się z izby bojowej osłoniętej prawdopodobnie kazamatą, stanowiska obserwatora z poziomą płytą pancerną oraz izby pogotowia; stropy nad tą ostatnią i wejściem do części podziemnej odlewano stosując jako szalunek blachę falistą, co było dość archaicznym rozwiązaniem; doskonale zachowane jest wejście do podziemnej części kompleksu.