Odcinek Be. (sygnatura Be.)

W większości publikacji przyjęło się oznaczać ten odcinek Wału Pomorskiego symbolem Be., którego znaczenie jest nieznane. Nie ma też pewności, czy to prawidłowe oznaczenie, gdyż w żadnym z 15 schronów przypisywanych do tego odcinka nie zachowała się oryginalna sygnatura. Badacze fortyfikacji zakładają, że odcinek Be. rozciągał się od Dobrzycy do północnego brzegu jeziora Chmiel Mały.
Obszar ten miał znakomite walory obronne, gdyż od południowego brzegu Dobrzycy do końca odcinka ciągnie się pasmo trudnych do przebycia bagien i jezior, a ich zachodnie wysokie brzegi nadawały się znakomicie do budowy fortyfikacji. Wzniesione w latach
1932-1935 schrony bojowe oraz umocnienia polowe pozwalały skutecznie zablokować wrogie wojska, które atakowałyby Wałcz od wschodu. Główny wysiłek obronny odcinka należało skupić przy szosie nr 22 oraz na przesmyku między pasmem bagien a jeziorem Chmiel Mały, przez który prowadziła droga do Witankowa i Dobina. Ruch wojsk pancernych możliwy był tylko wzdłuż wspomnianej szosy i przez przesmyk. Z tego powodu ten ostatni został zablokowany głębokim rowem przeciwczołgowym, a drogę nr22 zablokowano niewidoczną dziś zaporą przeciwczołgową.
Spośród 16 schronów całego odcinka aż 12 rozmieszczono w pobliżu tych dwóch najbardziej zagrożonych miejsc. Dobrze zachowana pierwsza linia okopów biegła wysoką skarpą położoną na zachód od pasma bagien i jezior. Druga linia rowów strzeleckich, ze względu na bliskość terenów miejskich, jest dziś niemal niewidoczna.
Dobrze zachowały się natomiast rowy łączące obydwie linie transzei.