Kościół św. Antoniego wzniesiono w latach 1900–1903 w stylu neogotyckim na planie krzyża, jako świątynię ewangelicką. Piękną masywną budowlę oddano do użytku 3 września 1903 r.
W wyniku działań wojennych w 1945 r. świątynia została w znacznym stopniu zniszczona. Przysposobieniem kościoła
do potrzeb przybyłych do miasta polskich osadników zajął się kapucyn ojciec Ernest Łaniucha.
On też uzyskał zgodę prowincjała na założenie w Wałczu placówki zakonnej.
16 czerwca 1946 r. dokonano oficjalnego przekazania świątyni Kościołowi katolickiemu, powierzając ją w opiekę św. Antoniemu z Padwy. Samodzielna placówka duszpasterska na prawach parafii powstała w 1949 r.