B-Werk „Marianowo” wzniesiono w latach 1935-1936. Składał się z dwóch bloków: wejściowego i bojowego, które połączone były poterną, czyli podziemnym chodnikiem o długości 29 metrów. W bloku bojowym (rozpiętość 37 m) znajdowały się dwa stanowiska bojowe dla 4 karabinów maszynowych MG42 osłonięte dwoma sześciostrzelnicowymi kopułami pancernymi typu 20P7, stanowisko dla ckm MG08 osłonięte trzystrzelnicową kopułą pancerną typu 2P7 oraz stanowisko obserwatora artyleryjskiego z kopułą pancerną 21P7. Dostępu do tego bloku broniło stanowisko ogniowe osłonięte płytą pancerną 7P7 ze strzelnicą dla ckm MG08. Niestety, żadna z wymienionych kopuł pancernych nie dotrwała do naszych czasów.
Zwiedzanie najlepiej rozpocząć od bloku wejściowego EB.958. Jego elewacja wejściowa oraz pomieszczenie obrony wejścia są kompletnie zniszczone eksplozją materiałów wybuchowych. Ze względu na wyburzenie niektórych ścian działowych możemy dziś wejść bezpośrednio do pomieszczenia załogi obiektu. Po lewej stronie znajduje się klatka schodowa, a po prawej przysypany gruzem szyb zapadni, za którą znajdowało się niegdyś jedyne wejście do B-Werku. Pozostałe pomieszczenia górnej kondygnacji zachowały się w średnim stopniu.
Znaczną część ich powierzchni pokrywa gruz zburzonych ścian działowych. Pomieszczenia na tej kondygnacji służyły głównie celom socjalnym i obronie dostępu do obiektu.
Na dolnej kondygnacji bloku EB.958 znajdowały się maszynownia, kuchnia, podręczny magazyn, izba opatrunkowa oraz sanitariaty. Między kondygnacjami możemy przechodzić, korzystając z klatki schodowej lub z dwóch szybów z drabinkami. We wszystkich pomieszczeniach zachowały się niektóre oryginalne napisy eksploatacyjne. W węźle łączności zobaczyć można wiele metalowych elementów służących niegdyś do mocowania instalacji telefonicznej. Izba ta była połączona z pokojem dowódcy za pomocą okienka do przekazywania dokumentacji bojowej.
