Szlak nie jest oznakowany.
Szlak, wiodący ulicami Wałcza, rozpoczyna się w Muzeum Ziemi Wałeckiej. Główna siedziba muzeum znajduje się w centrum miasta, na skrzyżowaniu ulic Pocztowej i Orlej, u nasady półwyspu Orla jeziora Zamkowego. Dojechać tu można najwygodniej skręcając z ulicy Kilińszczaków (jednej z głównych ulic miasta) w ulicę Pocztową. W pobliżu są miejsca parkingowe. Wizyta w muzeum pozwoli na poznanie historii ziemi wałeckiej, obejrzenie ciekawych eksponatów z nią związanych. Przy okazji warto również skorzystać z możliwości odwiedzenia wystaw czasowych, zazwyczaj są prezentowane dwie ekspozycje o zmiennej tematyce.
Z muzeum kierujemy się w prawo, następnie skręcamy w lewo, tu na skrzyżowaniu ulicy Pocztowej z ulicą Sądową znajduje się notariat. Wygląd tego budynku od dawna fascynuje przechodniów. Jest nawet legenda z nim związana (patrz Szlak legend). Z notariatem sąsiaduje budynek szkoły, zwanej popularnie Trójką, z zegarem słonecznym na frontowej ścianie i ciekawym portalem okiennym, kiedyś obramowującym wejście. Po drugiej stronie ulicy na wysokiej skarpie wznosi się kościół parafialny pod wezwaniem św. Antoniego.
Z ulicy Sądowej skręcamy w prawo w ulicę Kościuszkowców, przechodzimy przez skrzyżowanie z ulicą Kilińszczaków. Po lewej stronie, tuż przy skrzyżowaniu znajduje się „Dom Woźnego” – najstarszy z budynków tworzących kompleks Aten Wałeckich. Podążamy dalej ulicą Kościuszkowców, mijamy przychodnię, przechodzimy przez skwer z pomnikiem Marszałka Józefa Piłsudskiego autorstwa prof. Mariusza Kulpy, dochodzimy do skrzyżowania z ulicą Bankową, tu wznosi się potężny gmach z czerwonej cegły zwany potocznie Zawodówką. Skręcamy w lewo i idąc ulicą Bankową dochodzimy do domu z tablicą pamiątkową. Napis informuje, iż przed laty mieszkał tu jako dziecko Hermann Löns, znany niemiecki poeta. Niedaleko za tym domem ulica Bankowa krzyżuje się z ulicą Szkolną, widoczny jest wznoszący się nieopodal budynek gimnazjum nr 2, zwany popularnie Dwójką. Ulicą Szkolną kierujemy się w stronę skwerku na zbiegu ulic Szkolnej, Chłodnej i Rzecznej. Chodnikiem wiodącym wzdłuż rzeczki Młynówki przechodzimy na nadbrzeże jeziora Raduńskiego i skręcamy Aleją Gwiazd w lewo. Na zamieszczonych tu tablicach możemy przeczytać informacje o gwiazdach sportu, związanych z Wałczem. Wędrujemy traktem spacerowym wzdłuż brzegu jeziora, dochodząc do dróżki prowadzącej pod górę przez stary cmentarz ewangelicki ku cerkwi prawosławnej.
Po zwiedzeniu cerkwi prawosławnej kierujemy się bramą wyjściową w stronę Alei Zdobywców Wału Pomorskiego, po drugiej stronie ulicy znajduje się zespół budynków mieszczących kiedyś szpital powiatowy. Ze względu na etapowość rozbudowy kompleksu szpitalnego można tu obserwować ciekawą kompozycję elementów architektonicznych. W pobliżu, na skrzyżowaniu Alei Zdobywców Wału Pomorskiego i ulicy 12 Lutego wznosi się cerkiew grekokatolicka.
Wracamy w kierunku centrum, czyli na skrzyżowaniu ruszamy Aleją Zdobywców Wału Pomorskiego, dochodzimy do Placu Wolności. Na samym środku rynku stał niegdyś drewniany, piętrowy ratusz zbudowany około roku 1683, w 1841 zniszczony w pożarze. Rynek miejski przez wieki stanowił jedno z najważniejszych miejsc w mieście, było to centrum urzędowe, religijne i handlowe, tu odbywały się targi i jarmarki. W latach 2003 – 2004 przeprowadzona została rewitalizacja placu, obecnie nawiązuje on swym wyglądem do początków XX wieku. Można tu odpocząć na ławeczkach w pobliżu fontanny, przyglądając się pobliskim zabytkom – jest tu dobry widok zarówno na ratusz, jak i kościół pw. św. Mikołaja. Nową siedzibę władz wybudowano na skraju rynku w 1890 roku, budynek obecnie pełni funkcję Urzędu Miasta.
Podążamy ulicą Kilińszczaków, mijając Ateny Wałeckie, czyli Zespół Szkół nr 1, mieszczący Liceum Ogólnokształcące im. Kazimierza Wielkiego oraz szkołę Mistrzostwa Sportowego. Ateny Wałeckie mają długą i ciekawą historię – założone w XVII wieku jako kolegium jezuickie. Było ośrodkiem nauki sławnym nie tylko w najbliższym regionie. Okresem największej świetności tej szkoły był przełom XVII i XVIII w., wówczas jednocześnie pobierało nauki ponad 200 uczniów. O wysokim poziomie nauczania świadczy fakt, że to właśnie gimnazjum wybierała nawet protestancka młodzież z Wielkopolski, Brandenburgii i Pomorza. Wtedy szkoła zyskała dumne miano “Aten Wałeckich”. Natomiast w czasach zaborów było regionalnym centrum walki o polskość.
Ulicą Kilińszczaków docieramy do budynku Poczty Głównej. Jest to jeden z najciekawszych gmachów pocztowych w regionie. Przypomina on zameczek z dwiema wieżami, warto go dokładniej obejrzeć, zwłaszcza piękne ozdoby o tematyce pocztowej.
Szlak wiedzie dalej prosto, na Rondzie Niepodległości, kieruje się w prawo, w ulicę Bydgoską, następnie w lewo w ulicę Dworcową. Dochodzimy do dworca stanowiącego ciekawy przykład budownictwa kolejowego z przełomu XIX i XX w. Przy dworcu skręcamy w prawo w ulicę Kolejową i równolegle do torów kolejowych (po drodze widać kolejową wieżę ciśnień) docieramy do skrzyżowania z ulicą Południową. Skręcamy lekko w lewo, by przejść po pasach i przechodzimy w ulicę Południową, przekraczając tory. Ulica Południowa prowadzi prosto do Skansenu Grupa Warowna Cegielnia. Wędrówkę po szlaku zabytków kończymy zwiedzaniem skansenu GWC.
