Wszystko, co kocham – Katarzyna i Rafał Rubak “DWOISTOŚĆ ISTNIENIA”

Wernisaż wystawy odbędzie się 19 lutego o godz. 12.00 w sali klubowej WCK. Wstęp wolny.

Kasia
——
Zainteresowanie rysowaniem pojawiło się u mnie już we wczesnych latach życia. Od kiedy sięgam pamięcią, rysowanie sprawiało mi dużą radość, a rodzice widząc to, zachęcali mnie do rozwoju tej pasji, kupując różnego rodzaju przybory. Najchętniej rysowałam zwierzęta i rośliny, co jest również widoczne w aktualnych pracach, ale sięgam również po inne inspiracje.

Zamiłowanie do rysowania miało ogromny wpływ na wybór kierunku studiów. Ukończyłam architekturę krajobrazu, co w dużym stopniu ukształtowało moje podejście do tworzenia zarówno pod kątem kreatywnym, jak i technicznym. Wychodzę z założenia, że tworzenie prac to połączenie wrażliwości, spostrzegawczości, kreatywności, ale i rozwijanie warsztatu. Praca twórcza to ciągły rozwój, dlatego staram się utrzymywać regularność rysowania.

Jeśli chodzi o przekaz moich prac, to fascynuje mnie ilustracja baśniowa, ale niekoniecznie ta kolorowa i radosna. Myślę, że dzięki bajkowej oprawie każdy może znaleźć własną interpretację i przenieść się do własnego świata wyobraźni.

Motywy prac pojawiają się spontanicznie i są rezultatem obserwacji otoczenia. Oprócz wcześniej wspomnianej tematyki, krążącej wokół fauny i flory, lubię wymyślać formy nimi inspirowane.

Staram się również rozszerzać swoje umiejętności z zakresu rękodzielnictwa, a dokładniej szydełkowania. Zaczęłam tworzyć kolekcjonerskie misie, nawiązujące do dawnej mody m.in. epoki elżbietańskiej i wiktoriańskiej. Chcę przemycać inspirowane tymi epokami elementy ozdobne i prezentować je w miniaturze.

Rafał
——
Rysunek, ilustracje jak i samo rysowanie nurtowało mnie od najmłodszych lat dziecięcych, uwielbiałem obserwować bogato ilustrowane książki i zgłębiać strukturę danej ilustracji, rozkładać ją jakby na części pierwsze – takie jak kreska, kompozycja, kolor i to, w jaki sposób widziany moimi oczyma obrazek, oddziałuje na mnie poprzez “drobnoustroje” trudne do nazwania.

Do dzisiaj doskonale pamiętam tych kilka komiksów, które wertowałem, będąc dzieckiem, robiły na mnie takie wrażenie, że nawet obecnie dość dobrze wspominam poszczególne ilustracje i rozmieszczenie kadrów. Imponowała mi również dynamika, z jaką ulubiony autor opowiada treściwe historie za pośrednictwem jednego rysunku.

We własnej twórczości na pierwszym planie stawiam motyw przewodni, coś, co jako obserwator zmian społecznych, obyczajowych i historycznych, wywiera na mnie największe wrażenie. Motyw ten zazwyczaj dominuje nad ekspresją i kompozycją, jednakże od koncepcji do finiszu długa droga, a praca żyje własnym życiem i ostatecznie przyjmuje różne oblicza, które mogą zaskoczyć mnie samego. Nie chcę być w tym wszystkim zbyt dosłowny, gdyż sam proces twórczy to niczym nieskrępowana przyjemność. Przywiązuję też wielką wagę do sfery estetycznej, jak i kontrastowości przedstawiania tematów poważnych w formie abstrakcji, dającej odbiorcy pole do popisu dla wyobraźni i snucia własnych interpretacji.

Czasy współczesne to istny samograj jeżeli chodzi o inspirację dla twórcy “pozornie zaangażowanego”, jednak w moim przypadku najważniejszym elementem wspólnym, dającym myśl przewodnią ku twórczej euforii, zawsze będzie chęć wywołania emocji i reakcji u obserwatora za pośrednictwem własnej perspektywy i możliwości jej zaprezentowania.

Kasia i Rafał
————–
Połączyła nas pasja tworzenia oraz zrządzenie losu, opatrzność, odwieczna siła natury, coś, co każdy może nazwać po swojemu. Od 2018 roku, kiedy to skrzyżowały się nasze drogi, wspólnie oddajemy się twórczym zapędom, siedząc obok siebie biurko przy biurku. Razem kontynuujemy tradycję rysowania, która towarzyszy nam od najmłodszych lat.

Każde z nas kieruje się własnym poczuciem estetyki, ale odnaleźliśmy w nich cechy wspólne. Prace Rafała bogate są w symboliczne treści, obnażające mroczną stronę ludzkiej natury, ale podane są w barwnej oprawie z ogromną ilością detali. Tematyka prac Kasi obraca się głównie w sferze bajkowej, ale w przeważającej mierze ubranej w stonowaną kolorystykę.

Tak wspólna droga doprowadziła nas do tej wystawy pod tytułem „Dwoistość istnienia”. Zamysł jej pojawił się naturalnie i jest świadectwem tego, że twórczość – choć różna – może się dopełniać.

Rysunek jest z nami niemalże przez całe życie, a człowiek, który wpada w sidła własnej inwencji, widzi świat z odrobinę innej perspektywy.

Jesteśmy dla siebie codziennym natchnieniem, inspiracją i powodem do dalszego działania. Tak naprawdę to jesteśmy naukowcami, gdyż w materii twórczości wynaleźliśmy perpetuum mobile, przekazując sobie wzajemnie energię, jednocześnie jej nie wytracając, przez co poszerzamy horyzonty o kolejne słoneczne dni i księżycowe noce.

——
Wystawione prace przeznaczone są na sprzedaż.
Serdecznie zapraszamy.