Na.11
Schron Na.11 był jednokomorowym obiektem o odporności C, który umożliwiał prowadzenie ognia w kierunku jeziora. Jest dziś bardzo zniszczony.
Na.13
Jednosektorowy schron Na.13 z pomieszczeniem dla drużyny piechoty jest najdalej na wschód wysuniętym obiektem odcinka taktycznego Na. (od Nakelsee, czyli jeziora Nakielno). Trzyizbowy bunkier składa się z przedsionka, izby dla drużyny piechoty i pomieszczenia bojowego dla obsługi ckm (odporność klasy C, rok budowy 1935). Jego zadaniem było przeciwdziałanie próbom przeprawy przez jezioro we współdziałaniu z […]
Stra.0
Załoga schronu wzmacniała obronę piechoty zajmującej drugą linię transzei na odcinku Stra. Bunkier mógł ostrzeliwać odcinek szosy i rejon przejazdu kolejowego. Miał tylko jedną izbę i zwiększoną odporność B1 (ściany o grubości 100 cm i płyta stalowa ze strzelnicą 7P7).
Stra.1
Wzniesiony w 1932 r. jednokomorowy obiekt miał niegdyś zwiększoną odporność B1. Obsługa karabinu maszynowego mogła prowadzić ogień w kierunku szosy, broniąc dostępu do rozwidlenia dróg. Obok ruin schronu znajduje się dobrze zachowana ława fundamentowa dla schronu typu Ringstand 58c, którego budowę rozpoczęto w 1944 r.
Stra.2
Stra.2 to kolejny schron, który był wyposażony w pomieszczenie bojowe dla obsługi ckm z kazamatą pancerną. Obiekt zbudowano w 1935 r. i jest zachowany w dość dobrym stanie. Bardzo interesująca jest elewacja wejściowa, gdyż znajdują się tu zarówno wejście do schronu, jak też wyjście awaryjne. Ponad to możemy obejrzeć przewód kominowy, którego konstrukcja uniemożliwiała wrzucenie […]
Stra.5
Schron bojowy górujący nad Syrenim Bagnem. Schron Stra.5 powstał jeszcze w 1932 r. Był to obiekt jednosektorowy dysponujący jedynie jedną izbą, którą zajmowała załoga. Pomimo dużego stopnia zniszczenia zachowała się oryginalna sygnatura tej budowli E/b/15. Znawcy przedmiotu wskazują, że bunkier ten był wyposażony w stalową płytę ze strzelnicą, która różniła się wymiarami od standardowych rozwiązań. […]
Stra.4
Schrony Stra.3 i Stra.4 nie zostały wysadzone przez polskich saperów po 1945 r. Obydwa obiekty należą do odcinka taktycznego Wału Pomorskiego o sygnaturze Stra. od nazwy wsi Stranz. Zadaniem obrońców tego odcinka było zablokowanie przesmyku między jeziorami Dybrzno i Strączno. Oprócz jezior i wzgórz walory obronne terenu wzmacniało rozległe Syrenie Bagno (niem. Jungfernbruch), ciągnące się […]
Stra.3
Schrony Stra.3 i Stra.4 nie zostały wysadzone przez polskich saperów po 1945 r. Obydwa obiekty należą do odcinka taktycznego Wału Pomorskiego o sygnaturze Stra. od nazwy wsi Stranz. Zadaniem obrońców tego odcinka było zablokowanie przesmyku między jeziorami Dybrzno i Strączno. Oprócz jezior i wzgórz walory obronne terenu wzmacniało rozległe Syrenie Bagno (niem. Jungfernbruch), ciągnące się […]
Stra.6
W znacznie lepszym stanie niż znajdujący się nieopodal Stra.5 jest schron jednosektorowy Stra.6 (wybudowany w 1935 r.), który jest częściowo przysypany ziemią, ale uparty turysta zwiedzić go może od środka, poruszając się na czworakach. Bunkier wyposażony był w stanowisko ogniowe ckm z kazamatą pancerną 5P7. Obiekt miał wyższą odporność B1, gdyż jego ściany miały grubość […]
schron Le.1
Nie jest położony na brzegu jeziora, lecz na wzgórzach nad bagnami łączącymi jezioro z meandrującą na południu rzeką Dobrzycą. Sektor ognia tego schronu umożliwiał ostrzał tych mokradeł. Wsparty przez środki ogniowe, prowadzące ogień z dobrze rozbudowanych w tym miejscu okopów, tworzył trudny do zdobycia punkt oporu. Z trzech pomieszczeń bunkra Le.1 zachowała się izba czuwania […]
Schron Le.2
Położony jest na brzegu jeziora Łubianka, w jego połu- dniowej części. Obiekt odnaleźć można, schodząc z drogi w kie- runku wschodnim i wykorzystując współrzędne GPS. Schron Le.2 o odporności C składał się trzech pomieszczeń: przedsionka, izb czuwania i bojowej. Obiekt jest mocno zniszczony, a najlepiej zachowało się pomieszczenia czuwania.
schron Le.4
Obiekt ten składał się z trzech pomieszczeń: przedsionka, izby żołnierskiej i pomieszczenia bojowego. Ten jednosektorowy obiekt został wzniesiony w 1936 r. jako budowla lekka o ścianach grubości 60 cm (klasa C). Jest dziś mocno zrujnowany. W wyniku wysadzania zniszczony został przedsionek i izba bojowa, natomiast we względnie dobrym stanie zachowało się pomieszczenie czuwania dla żołnierzy […]
Odcinek Lebehnkesee (sygnatura Le.)
Odcinek Lebehnkesee, czyli jezioro Łubianka. Symbol ten nawiązuje do Lebehnkesee, czyli jeziora Łubianka, wzdłuż którego ciągną się umocnienia. Jezioro wraz z leżącymi na południe od niego terenami bagiennymi stanowiły niezwykle trudne do pokonania przeszkody. Brak było tam jakichkolwiek dróg, którymi mogłyby poruszać się czołgi lub działa pancerne. W związku z powyższym – projektanci zdecydowali o […]
Bierny schron Schm.S.Br1⁄2
Po przejściu około 1 km od rozwidlenia dróg schodzimy z czerwonego szlaku, udając się przez las w kierunku wschodnim aż do linii transzei. Idąc wzdłuż okopu, za pomocą współrzędnych odszukamy bierny schron, który uniknął wysadzenia w okresie powojennym. Obiekt składa się z przedsionka i izby żołnierskiej. Zachowały się niemal wszystkie napisy i wiele elementów stalowych. […]
Schm.N.4.
Położony w terenie trudno dostępnym, nad pasmem bagien, całkowicie zniszczony. Umożliwiał obronę południowej części odcinka taktycznego Schm.N.
Schm.N.1/2
Położony w terenie trudno dostępnym, nad pasmem bagien, całkowicie zniszczony. Umożliwiał obronę południowej części odcinka taktycznego Schm.N.
Schm.N.5
Bardzo dobrze zachowany schron o klasie odporności B1. Jednosektorowy, z pomieszczeniem dla piechoty. Do przedsionka prowadzą dwa wejścia, które posiadają dobrze zachowane metalowe futryny. W przedsionku zobaczymy otwory strzelnic broni ręcznej zabezpieczające wejścia do schronu. Ponadto znajduje się tam wyjście awaryjne z zachowanym zawiasem metalowych drzwi. Wyjście to można obejrzeć również od zewnątrz. W półkolistym […]
Schm.N.6.
Obiekt składał się z dwóch pomieszczeń: przedsionka i izby bojowej dla obsługi ciężkiego karabinu maszynowego (ckm) i miał odporność B1. Podobnie jak wszystkie schrony tego odcinka wybudowany został w 1936 r. Do przedsionka można dostać się przez jedno wejście. Wewnątrz dobrze zachowało się wyjście awaryjne. Zobaczymy też też kilka stalowych elementów: zawiasy drzwi gazoszczelnych, obudowy […]
Schm.N.7.
Obiekt ma dobrze zachowane barwy ochronne na elewacji wejściowej. Składał się z trzech pomieszczeń: przedsionka, izby żołnierskiej (czuwania) i izby bojowej dla obsługi ckm. Do przedsionka prowadzą dwa wejścia, które osłaniane były wewnętrznymi strzelnicami broni ręcznej. Ściana między przedsionkiem a izbą czuwania jest zachowana, ale wyrwano z niej elementy metalowe strzelnic. W pierwszym pomieszczeniu znajduje […]
Schm.S.8
Bierny schron dla załogi pobliskiej artyleryjskiej wieży obserwacyjnej, z którego korzystać mogli również żołnierze zajmujący stanowiska ogniowe w transzei na brzegu jeziora Smolno. Schron jest dość dobrze zachowany. Uwagę zwracają oryginalne barwy maskujące na elewacji wejściowej. Jest to lekka konstrukcja ze ścianami o grubości 60 cm. Wewnątrz uwagę zwracają metalowe elementy do mocowania dwóch zestawów […]
Schm.S.9
Schron schm.N.9 znajduje się po lewej stronie szlaku i jest łatwy do odszukania. Na jego elewacji wejściowej zachowały się doskonale barwy maskujące. Jest to obiekt jednosektorowy, którego skryty za płytą pancerną karabin maszynowy mógł skutecznie ostrzeliwać skrzyżowanie pięciu dróg, znajdujące się na przesmyku na południe od jeziora Smolno. Schron wybudowano w 1936 r. Grubość ścian […]
Odcinek Schmollensee Sud (sygnatura Schm.S)
Schmollensee Süd, czyli Jezioro Smolne Południe. Pierwsza linia transzei biegnie wzdłuż wyniosłości terenowej, która ciągnie się zachodnimi brzegami jeziora Smolne i długiego pasma bagien. W 1945 r. teren ten nie był pokryty lasem, dlatego obrońcy transzei i żelbetonowych schronów mieli znakomite pole ostrzału. Przejazd ciężkiego sprzętu możliwy był jedynie przez wąski przesmyk między terenami bagiennymi, […]
Schm.N.2
Obiekt ten ma zachowaną oryginalną sygnaturę i rok budowy 1936. Jego strzelnica umożliwiała prowadzenie ognia w kierunku południowo-wschodnim, natomiast żołnierze, zajmujący stanowiska ogniowe w transzei, mogli ostrzeliwać przesmyk. Schron miał klasę odporności C (grubość ścian żelbetonowych 60 cm), składał się z dwóch po- mieszczeń przedsionka i izby mieszkalno-bojowej. Na elewacji wejściowej zachowało się malowanie maskujące.
Schm.N.4
Położony obok drogi ze Szwecji do Rudnicy, po drugiej stronie drogi znajduje się bliźniaczy obiekt Shm.N.3. Powstał w 1936 r. jako obiekt jednosektorowy, o odporności B1 (grubość ściany żelbetonowej 100 cm, grubość płyty stalowej ze strzelnicą ckm 100 mm). Schron dysponował izbą dla obsługi ckm oraz przedsionkiem, w którym umiejscowione było wyjście awaryjne. 100 metrów […]
Schm.N.3
Położony obok drogi ze Szwecji do Rudnicy, po drugiej stronie drogi znajduje się bliźniaczy obiekt Shm.N. 4. Powstał w 1936 r. jako obiekt jednosektorowy, o odporności B1 (grubość ściany żelbetonowej 100 cm, grubość płyty stalowej ze strzelnicą ckm 100 mm). Schron dysponował izbą dla obsługi ckm oraz przedsionkiem, w którym umiejscowione było wyjście awaryjne. Obok […]
