Pl.4
Był lekkim jednoizbowym schronem bojowym, który osłaniał stanowisko dowodzenia. Schron Pl.4 jest bardzo zrujnowany, ale zachowało się zewnętrzne stanowisko obserwatora.
Pl.Bef.St.5
Był biernym obiektem dowodzenia. Dość dobrze zachowana izba pogotowia. Po za tym zrujnowany.
Pl.3
Jednoizbowy i jednosektorowy schron z płytami pancernymi o grubości 4 cm. Wzniesiono go w 1934 r. jest zniszczony.
Pl.2
Jednoizbowy i jednosektorowy schron z płytami pancernymi o grubości 4 cm. Wzniesiono go w 1934 r. zachował się w dość dobrym stanie.
Pl.1
Jednoizbowy bunkier o klasie odporności C wzniesiono w 1934 r. Dziś jest on kompletnie zrujnowany.
Odcinek Plotzsee (sygnatura Pl.)
Schrony odcinka Pl. zgrupowane były w dwóch punktach oporu. Pierwszy obejmował cztery schrony położone między doliną rzeki Płocicznej a jeziorem Płociowym, a drugi między jeziorami Marty i Płociowym. Za obydwoma punktami oporu wybudowano bierne schrony dowodzenia osłaniane przez niewielkie jednosektorowe schrony bojowe.
Zie.6
Jest to jedyny obiekt o odporności B1 na tym odcinku (pozostałe mają klasę odporności C). Pomimo bardzo dużego stopnia zniszczenia zachowała się częściowo elewacja wejściowa, przedsionek i pomieszczenie pogotowia. Izba bojowa pozbawiona jest stropu.
Zie.7/8
Dwusektorowy bunkier o domyślnej sygnaturze Zie.7/8 wzniesiono w 1936 r., podobnie jak inne obiekty odcinka Zie. Pomieszczenia bojowe osłonięte były płytami pancernymi o grubości 4 cm, których odporność powiększała warstwa betonu. Jedno z dwóch stanowisk ogniowych z ambrazurą strzelnicy i wziernikiem obserwacyjnym zachowało się do dziś. Jest to jedyny obiekt o odporności B1 na tym […]
Zie.1
Jednoizbowy, obecnie kompletnie zniszczony. Wraz z pozostałymi bunkrami odcinka Zie miał pokryć ogniem broni maszynowej przeprawy mostowe na Płocicznej i Sitnieńskiej Strudze oraz wiodącą przez nie drogę Sitno – Martew.
Zie.2
Jednoizbowy, obecnie kompletnie zniszczony. Wraz z pozostałymi bunkrami odcinka Zie miał pokryć ogniem broni maszynowej przeprawy mostowe na Płocicznej i Sitnieńskiej Strudze oraz wiodącą przez nie drogę Sitno – Martew.
Zie.3
Jednoizbowy, obecnie kompletnie zniszczony. Wraz z pozostałymi bunkrami odcinka Zie miał pokryć ogniem broni maszynowej przeprawy mostowe na Płocicznej i Sitnieńskiej Strudze oraz wiodącą przez nie drogę Sitno – Martew.
Zie.5
Jednoizbowy, obecnie kompletnie zniszczony. Wraz z pozostałymi bunkrami odcinka Zie miał pokryć ogniem broni maszynowej przeprawy mostowe na Płocicznej i Sitnieńskiej Strudze oraz wiodącą przez nie drogę Sitno – Martew.
Odcinek Zietenfier (sygnatura Zie.)
Sygnatura odcinka taktycznego Zie. nawiązuje nazwy nieistniejącej dziś osady Zietenfier (pol. Sitno). Ten stosunkowo niewielki odcinek ciągnął się wzdłuż rzeki Płociczna od ujścia Runicy do dużego zakola Płocicznej na wschód od jeziora Tuczno. W północnej części odcinka znajdowały się dwa mosty (dziś nie istnieją) na Płocicznej i na Sitnieńskiej Strudze. Biegła tędy droga z Sitna […]
Ru.2
Schron jednosektorowy i jednoizbowy. Dziś całkowicie zrujnowany.
Ru.1
Schron jednosektorowy i jednoizbowy. Dziś całkowicie zrujnowany.
Ru.4
Schron dwuizbowy: przedsionek i pomieszczenie bojowe; zniszczony.
Ru.6
Schron trzyizbowy: przedsionek oraz izby wypadowa i bojowa, schron dobrze zachowany, konstrukcja analogiczna do Ru.10 wybudowany “Baujahr 1936”.
Ru.7
Schron jednosektorowy i jednoizbowy, kompletnie zniszczony.
Ru.8
Schron jednosektorowy i jednoizbowy. Jest dziś bardzo zniszczony.
Ru.12
Obiekt ten miał trzy pomieszczenia (przedsionek oraz izby pogotowia i bojową), a jego konstrukcja i stan zachowania były bardzo zbliżone do schronów Ru.20, Ru.22 i Ru.24. Ru.12 pozwalał ostrzeliwać drogę wiodącą do przeprawy.
Ru.10
Obiekt ten miał trzy pomieszczenia (przedsionek oraz izby pogotowia i bojową), a jego konstrukcja i stan zachowania były bardzo zbliżone do schronów Ru.20, Ru.22 i Ru.24. Bunkier Ru.10 mógł prowadzić ogień w kierunku mostu.
Fundamenty planowanego schronu typu “Tobruk” Ringstand 58c
W 1944 r. zdecydowano o wzmocnieniu obrony tego miejsca przez budowę schronu typu Tobruk (Ringstand 58c). Prac tych nie dokończono, więc dziś 100 m na północ od schronu Ru.17/18 możemy obejrzeć jedynie fundamenty tego obiektu.
Ru.17/18
Najciekawszy schron bojowy na odcinku Ru. Jest to dobrze zachowany dwusektorowy schron o oryginalnej sygnaturze. Załoga schronu miała tam znakomite warunki do prowadzenia ognia uniemożliwiającego przeciwnikowi sforsowanie Runicy i pokonanie kotliny. Imponująco wygląda elewacja wejściowa obiektu pomalowana na zielony kolor maskujący. Dostępu do dwóch wejść broniła strzelnica obrony zewnętrznej. W przedsionku, naprzeciwko otworów wejściowych, znajdowały […]
Ru.19
Ten Jednoizbowy i jednosektorowy schron jest kompletnie zniszczony.
Ru.20
Schron składał się z trzech pomieszczeń: przedsionka oraz izb pogotowia i bojowej. Przedsionek jest dobrze zachowany. Zobaczymy tam typowe nisze i wyjście awaryjne (dobrze zachowana żeliwna framuga). Nad otworami strzelnic obrony wewnętrznej widnieją napisy z sygnaturą Stand 20 Ru. oraz datą budowy: Baujahr 1936.
