Odcinek Salmer Teerofen (sygnatura S.T.F.)
Odcinek taktyczny Salmer Teerofen (pol. Załomska Smolarnia) oznaczany sygnaturą S.T.F. Nazwa odcinka nawiązuje do znajdującej się w pobliżu leśniczówki, którą w okresie międzywojennym nazywano Salmer Teerofen, które to miano nawiązywało z kolei to znajdującej się tam niegdyś smolarni należącej do majątku ziemskiego w Załomie. Układ jezior i podmokłej doliny Płocicznej sprawił, że główny wysiłek obrony […]
S.T.K.3
Załoga schronu mogła prowadzić ogień wzdłuż drogi wiodącej przez przesmyk między jeziorami, który przecięto również rowem przeciwczołgowym. Obiekt jest dobrze zachowany, ale jego zwiedzenie nie jest możliwe w okresie hibernacji nietoperzy. Wzniesiono go w 1934 r. w zwiększonej klasie odporności B1. W elewacji wejściowej umieszczono stanowisko obserwatora. Przez wejście i schodnię dostawa-no się do przedsionka, […]
S.T.K.2
Jeden z trzech schronów tego odcinka. Miał za zadanie bronić przesmyku między jeziorami Piaseczno Duże i Jamno.
S.T.K.1
Obsługa ckm ze schronu S.T.K.1 miała zadanie uniemożliwiać przeprawy przez zachodnią zatokę Jeziora Jamno. Schron zbudowany w klasie odporności C, obecnie bardzo zniszczony.
Grü.S.3
Był obiektem lekkim (klasa odporności C) i jednokomorowym. Obecnie jest bardzo zrujnowany. Zachowała się żelbetowa ściana czołowa z wziernikiem do obserwacji i strzelnicą ckm. Wraz z bunkrem Grü.S.4 kontrolował przeprawę przez pobliski strumień.
Odcinek Salmer Teerofen – Krähefliess (sygnatura S.T.K.)
Niewielki odcinek taktyczny oznaczany sygnaturą S.T.K, czyli Salmer Teerofen – Krähefliess (pol. Załomska Smolarnia – Wroni Strumień) obejmował zaledwie trzy schrony, które broniły przesmyku między jeziorami Piaseczno Duże i Jamno, przy czym obsługa ckm ze schronu S.T.K.1 miała za zadanie uniemożliwiać przeprawy przez zachodnią zatokę tego drugiego jeziora. Przez przesmyk między jeziorami przebiega leśna droga, […]
Grü.S.4
Miał zwiększoną odporność B1. Dysponował zewnętrznym stanowiskiem obserwacyjnym, a izba bojowa osłonięta była kazamatą pancerną. Wraz z bunkrem Grü.S.3 kontrolował przeprawę przez pobliski strumień.
Grü.S.5/6
Najsilniejszy na tym odcinku, dwusektorowy obiekt. Wzniesiony w 1934 r. w klasie odporności B1. W schronie znajdowały się dwie izby bojowe o odmiennej konstrukcji. Pierwsza osłonięta była płytą pancerną o grubości 4 cm, a druga kazamatą 5P7. Ponadto w bunkrze było stanowisko obserwatora osłonięte poziomą płytą stalową o grubości 10 cm.
B.Drog.
Zachowana na jednej ze ścian sygnatura B.Drog. B. nawiązująca prawdopodobnie do słowa Befehlstelle, czyli stanowisko dowodzenia. Natomiast oznaczenie Drog. jest niewątpliwie skrótem od Drogensee (dziś jezioro Zdroje) lub Drogenfliess (dziś bezimienny strumień, wpadający do jeziora Jamno). Schron dowodzenia B.Drog. został wzniesiony w 1934 r. w klasie odporności C. Składa się z trzech bardzo dobrze zachowanych […]
Grü.S.2
Schron w większości zrujnowany, dobrze zachowało się tylko stanowisko obserwatora. Był to lekki, jednokomorowy schron bojowy, który miał na celu osłonę stanowiska dowodzenia.
Schron osłaniający studnię
Obiekt jest zrujnowany, ale wygląda bardzo malowniczo.
Odcinek Grünberg Suden (sygnatura Grü.S.)
Odcinek taktyczny Wału Pomorskiego obejmujący schrony położone na przesmyku między jeziorami Jamno i Zdroje przyjęło się określać mianem Grünberg Süden (Grü.S, pol. Miradź południe). Taka sygnatura nie zachowała się w żadnym ze schronów tego odcinka, ale skoro na północy leży odcinek Grünberg Norden, to logika wskazywałaby, że interesujący nas fragment fortyfikacji powinien nosić oznaczenie Grünberg […]
Grü.N.B.S.1
Zbudowany w klasie odporności C, służył do dowodzenia odcinkiem.
Grü.N.2
Zbudowany w klasie odporności C jako jednokomorowy schron bojowy. Jego zadaniem była osłona stanowiska dowodzenia znajdującego się w bunkrze Grü.N.B.S.1.
Grü.N.4
Położony nad rezerwatem Wydrowe Łęgi, jednokomorowy schron zbudowany w klasie odporności C. Wraz z położonym nieopodal schronem Grü.N.5, poprzez ostrzał z ckm uniemożliwiał przeciwnikowi przeprawę przez mokradła.
Grü.N.5
Położony nad rezerwatem Wydrowe Łęgi jednokomorowy schron zbudowany w klasie odporności C. Wraz z położonym nieopodal schronem Grü.N.4, poprzez ostrzał z ckm uniemożliwiał przeciwnikowi przeprawę przez mokradła.
Grü.N.6
Sygnowany także jako C/b/40. Wzniesiony w 1934 r. w klasie odporności B1. Jego konstrukcja jest analogiczna do schronu nad jeziorem Marta Grü.N.10. Przedsionek i izba odpoczynku zachowały się dość dobrze. Znajdziemy tam liczne napisy eksploatacyjne. Zachowała się też rura głosowa, która umożliwiała komunikację z izby żołnierskiej do pomieszczeniem obsługi ckm.
Schron osłaniający studnię
Wybudowano go w 1934 r. Otwór wejściowy wyposażony był niegdyś w dwudzielne drzwi stalowe. Wewnątrz schronu zainstalowana była ręczna pompa wodna.
Grü.N.8
Sygnowany także jako C/b.41. Bunkier ten jest miejscem hibernacji nietoperzy, więc zwiedzanie jego wnętrza w okresie od późnego lata do końca kwietnia jest zabronione, gdyż może powodować przebudzenia, a nawet śmierć zwierząt.
Grü.N.10
Schron położny jest przy południowej zatoce jeziora Marta. Obiekt składał się z przedsionka, pomieszczenia pogotowia (wypoczynku) i izby bojowej. W dość dobrze zachowanej elewacji wejściowej znajduje się odkryte stanowisko obserwatora. W przedsionku naprzeciwko wejścia umiejscowiono otwór strzelnicy dla broni ręcznej, nad którym umieszczono napis z datą budowy Baujahr 1934 oraz sygnaturami:Grü.N.10 i C/b/42. W przedsionku […]
Pl.11
Bunkier jednoizbowy i jednosektorowy. Na uzbrojeniu CKM MG08. Nie posiadał stanowiska obserwatora.
Pl.9
Bunkier jednoizbowy i jednosektorowy. Stanowisko ckm MG08 mogło ostrzeliwać groblę, przez którą wiodła droga.
Pl.8
Schron jednosektorowy i jednoizbowy, a w elewacji wejściowej dysponuje dobrze dziś zachowanym zewnętrznym stanowiskiem obserwatora.
Pl.7
Jednoizbowy schron bojowy. Jest dziś kompletnie zniszczony.
Pl.Bef.St.6
Schron zachował się dobrze. Jest to bierny bunkier dowodzenia. Niedostępny dla zwiedzających. Możemy go obejrzeć jedynie z zewnątrz.
