Obiekt ten ma zachowaną oryginalną sygnaturę i rok budowy 1936. Jego strzelnica umożliwiała prowadzenie ognia w kierunku południowo-wschodnim, natomiast żołnierze, zajmujący stanowiska ogniowe w transzei, mogli ostrzeliwać przesmyk. Schron miał klasę odporności C (grubość ścian żelbetonowych 60 cm), składał się z dwóch po- mieszczeń przedsionka i izby mieszkalno-bojowej. Na elewacji wejściowej zachowało się malowanie maskujące.