Sygnatura odcinka taktycznego Wału Pomorskiego Klosterwald pochodzi od nazwy lasu.
Fortyfikacje biegły tam wzdłuż południowego brzegu Trzesiecka do Mulistego Strumienia (niem. Pulver Fliess), następnie wzdłuż tej strugi do Wilczkowa i dalej wzdłuż północnego i wschodniego brzegu tego jeziora. Główny wysiłek obronny skoncentrowano na przesmyku między jeziorami, przez który przebiegała droga Świątki – Trzesieka i ścieżka wzdłuż brzegu jeziora Trzesiecko. Odcinki umocnień biegnące brzegiem jeziora bronione były przez piechotę obsadzającą rowy strzeleckie oraz przez załogi znacznie oddalonych od siebie żelbetowych bunkrów.
Stosunkowo duże jeziora stanowiły naturalną barierę dla nieprzyjacielskich piechurów i pojazdów mechanicznych.
Na przesmyku umieszczono w niewielkich odległościach pięć schronów bojowych, których sektory ognia uzupełniono, wznosząc w 1944 r. dwa bunkry typu „Tobruk” umożliwiające prowadzenie ognia w sektorze 360 stopni. Stosunkowo wąski przesmyk przecinał wspomniany strumień, który pogłębiony pełnił rolę rowu przeciwczołgowego.
Większość schronów tego odcinka jest bardzo zniszczona, za to dobrze zachowały się ślady umocnień polowych.